مجیدوک

دیگه از یه جایی به بعد با دیدن موفقیت اطرافیانت خیلی خوشحال نمیشی. یه نگاه به زندگی خودت میکنی که سالهای ساله هیچ گهی نشدی و نخواهی شد. هرچی هم سعی میکنی بندازیش گردن عوامل خارجی، می‌بینی که نه، تو اصلاً به دنیا اومدی که از هیچ لحاظ هیچ گهی نشی و بعدش بمیری. در نتیجه تبریک! تبریک بابت کار جدیدتون، بابت پیشرفت کاریتون، بابت ازدواجتون، بابت خوشحالی و خوشبختی‌تون. تبریک فراوان. عمیقاً و از ته دل خوشحال شدم که به این موفقیت رسیدین! همگی با هم! در صورت امکان

تنفر من از 99% آدمای اینجا واقعاً مثال زدنیه. ابداً هم به خودم دیگه نمیگم که بابا صبر کن بشناسیشون بعد. واقعاً میخوام تف بندازم تو صورتشون. اینا در مقایسه با بدی هایی که تو ایران دیدم اقیانوسی هستن در مقابل قطره. همینجوری گفتم بنویسم. اینجا که میتونم راحت بنویسم چون کسی نمیخونه بیاد نظر اضافی بده